Van iedere Air Max weet ik precies wat ‘ie waard is geweest

Peaks | Door Floor Meijs | 11 september 2019

Sneakerverzamelaar en -handelaar Frank Klerks is eigenaar van Outsole, de grootste online tweedehands sneakerwinkel van Europa. Frank runt z’n bedrijf – met zo’n 1.500 paar sneakers in het assortiment – naast zijn ‘gewone’ baan als operations manager. Hoe werkt zo’n sneakerbusiness, kun je het vergelijken met beleggen in aandelen enne, hoe groot is Franks privécollectie eigenlijk? Wij vroegen ‘t hem! 

Hoe ben je zo’n sneakergek geworden?

“In mijn basisschooltijd kocht mijn moeder altijd Ricosta schoenen voor me: stevig en degelijk, maar ik wilde veel liever sneakers. Vanaf mijn twaalfde mocht ik m’n eigen schoenen uitkiezen. Daar gold een budget voor, als ze duurder waren moest ik zelf bijleggen. Met geld van de krantenwijk die ik liep kocht ik m’n eerste sneakers: Puma Race Cats. Ik weet nog hoe ontzettend blij ik ermee was. Je hoorde er toch een beetje meer bij met vette schoenen. Niet lang daarna ontdekte ik de Nike Air Max, waar ik meteen helemaal weg van was. Vanaf toen kocht ik ieder jaar twee paar Air Max, dat werden er twee per maand, en later – toen ik met andere bijbaantjes meer ging verdienen – twee paar per week. Vanaf mijn zestiende werd ik echt een sneakerverzamelaar.”

Waarom juist de Nike Air Max?

“Ik denk dat ik voor een deel werd beïnvloed door wat ik om me heen zag: de Air Max is vanwege haar grote populariteit niet weg te denken uit het Nederlandse straatbeeld. Destijds was de Air Max wat minder safe dan andere sneakers. Je vader zou ‘m zeg maar niet dragen. En er waren veel releases, waarvan ook een boel gelimiteerde releases. Door me in dat wereldje te verdiepen, werd ik als sneakerverzamelaar alleen nog maar enthousiaster. Via social media leerde ik ook andere verzamelaars kennen. Ik verzamelde in die tijd nog puur en alleen voor mezelf. M’n klasgenoten vonden het wel een beetje raar. Tegenwoordig heb je heel veel verzamelaars, maar toen was het een stuk meer underground.”

Hoe kwam het dat je je persoonlijke collectie uitbreidde tot een webshop?

“Ik wilde steeds maar meer. Tot op een zeker punt kon ik mijn sneakerhonger stillen met mijn zuurverdiende centjes. Omdat ik voorbij dat punt wilde, ben ik erin gaan handelen: schoenen heen en weer schuiven om m’n eigen collectie te kunnen bekostigen. Dat gebeurde eerst klein, tot ik bedacht dat de marges en vooral het volume omhoog konden. Het leuke daaraan was dat ik zo niet alleen zelf de paren die ik het vetste vond kon bemachtigen, maar als sneakerverzamelaar ook anderen hielp bij het vinden van hun favoriete sneakers.”

Als sneakerverzamelaar beleg je in feite dus in sneakers: je koopt en verkoopt paren met als doel om er winst op te maken.

“Ja, maar het gaat me niet alleen om de winst. Je hebt twee vormen van resellen. De eerste is schoenen die vandaag de dag uitkomen opkopen om ze met winst weer snel door te verkopen. Het enige wat je dan doet is geld maken. Ik koop en verkoop tweedehands sneakers, die eerder al zijn uitgekomen. Die schoenen kunnen soms wel 20 jaar oud zijn. Natuurlijk is het fijn dat ik er wat mee verdien, maar minstens zo belangrijk is de verzamelwaarde die het voor me heeft. Als ik bijvoorbeeld de originele Animal uit 2006 binnenkrijg vind ik dat supervet. Ik heb ook echt wel respect voor de handelaren die het alleen voor het geld doen, bij mij komt er een stuk meer kennis van de sneakergeschiedenis bij kijken. Maar, beleggen in sneakers is denk ik niet volledig te vergelijken met beleggen in aandelen.”

Waarin zit volgens jou het verschil tussen beleggen in sneakers en beleggen in aandelen?

“Bij beide vormen gaat het om vraag en aanbod. Maar bij sneakers is de hype misschien wel nóg belangrijker. De ontwerper van de sneaker, de marketingafdeling van Nike of een beroemdheid heeft vaak een grote rol in het creëren van zo’n hype. Natuurlijk helpt een klein aanbod mee. Een Air Max kan alleen extreem veel in waarde stijgen als ‘ie gelimiteerd is in oplage. Maar of dat er 100 of 1.000 zijn, dat maakt niet zoveel uit. Ik heb een boel gelimiteerde paren in bezit die niet zoveel waard zijn, omdat de hype volledig ontbreekt. Een mooi voorbeeld van een sneaker die door een hype groot werd is de Animal, die het grote publiek aanvankelijk lelijk vond. Totdat Kanye West ‘m droeg en iedereen ‘m wilde hebben. Zo werkt het.”

Waarom zou ik m’n sneakers via jou kopen, als dat duurder is dan ze zelf zoeken en kopen?

“Als je zelf gaat zoeken, zul je merken dat dat best ingewikkeld en tijdrovend is. Zoals professionele beleggers weten hoe de koers van een aandeel zich heeft ontwikkeld, zo weet ik van iedere Air Max 1 wat ‘ie in de laatste vijftien jaar waard is geweest. Ik zou zo uit m’n blote hoofd de koers kunnen uittekenen. In de afgelopen tien jaar heb ik deze kennis en een groot netwerk ontwikkeld. Hierdoor kan ik relatief eenvoudig een exclusieve sneaker bemachtigen. En, niet onbelangrijk, ik heb een pot geld opgebouwd waarmee ik hele bulken schoenen in één keer kan opkopen. In dat opzicht heb ik als sneakerverzamelaar een streepje voor, want voor verkopers is het hierom vaak interessanter om zaken te doen met mij, dan met iemand die één paar wil kopen. Laatst wilde ik mijn auto verkopen, en ik kreeg ‘m bijna niet weg. Ik wist: als ik ‘m naar de dealer breng voor een prima prijs, kan die dealer er, door zijn netwerk en kennis, meer op verdienen dan ik. Maar dan heb ik wel snel m’n geld, en weinig gedoe. Met andere woorden: ik ben een soort sneaker dealer.”

Is het voor jou als sneakerverzamelaar niet moeilijk om bijzondere paren door te verkopen in plaats van zelf te houden?

“Soms doet het wel een beetje pijn om een schoen te verkopen. Maar je moet eerlijk zijn naar jezelf, en een drempelwaarde afspreken. Als iemand daar overheen gaat, dan moet je ‘m weg doen en iemand anders gunnen. Het is de laatste jaren wel iets makkelijker geworden omdat mijn instelling is veranderd. Vroeger wilde ik een schoen zelf hebben. Nu wil ik ‘m in mijn bezit hebben gehad. Daar haal ik al heel veel plezier uit.”

Hoeveel Air Max heb je zelf in bezit?

“Een stuk of 40, voornamelijk zelfgemaakte Nike Air Max 1 ID’s. Valt nog best mee toch? Ik zei het al: ik hoef niet per se iedere vette schoen zelf te hebben. Maar als er eentje voorbij komt met de kleur roze of mint, dan ben ik al gauw verkocht. Daar heb ik echt een zwak voor. Ik vind een schoen met een toffe kleurencombinatie ook belangrijker dan een exclusieve release. Voor mij moet ‘ie vooral mooi zijn.”

Wat vind je het leukste aan het runnen van Outsole?

“Dat zijn twee dingen: ten eerste dat je de meest unieke sneakers in handen krijgt. Zo heb ik verschillende Hyperstrikes gehad. De Amsterdam Hyperstrike heb ik recent nog verkocht voor €5.000. Als liefhebber is dat behoorlijk speciaal. Ten tweede krijg ik heel veel energie van de leuke reacties die ik dagelijks ontvang. Hoe blij iemand is als het je lukt om een bepaalde sneaker voor diegene te regelen, of hoe vaak iemand je website blijkt te checken. Dat doet me meer dan het geld wat ik ermee verdien.” Klik hier voor het originele artikel